اختراع ادعايي يك طرح ابداعي مي باشد كه از مفهموم فشار هيدرواستاتيك آب براي تنظيم فشار استفاده كرده است دستگاه طراحي شده وسيله اي است براي كمك به ايجاد جريان هواي مورد نياز يك انسان براي تنفس كه داراي دو مخزن آب، يك كمپرسور باد، يك مدار كنترلي، يك شير پنوماتيكي 5 به 2 ، اتصالات پنوماتيكي و بدنه نگهدارنده است. عملكرد دستگاه با تنظيم دو سطح آب در دو مخزن صورت مي گيرد كه باعث تنظيم دو سطح فشار هواي مورد نياز فرد استفاده كننده مي شود. هواي ورودي حسب تشخيص پزشك مي تواند هواي محيط يا هوايي با غلظت بالاتر اكسيژن باشد. اعمال فشار مثبت در انتهاي بازدم (PEEP) جهت جلوگيري از تخليه كامل هواي بازدمي در دستگاه طراحي شده است. دستگاه ادعايي با كمك كمپرسور يك جريان هواي پرفشار ايجاد مي كند. جريان هواي پرفشار ايجاد شده از طريق اتصالات به يك سه راهي منتقل مي گردد. يك سمت سه راهي با عبور از شير پنوماتيكي به يك مخزن متصل مي گردد و يك سمت به سمت سه راهي دوم منتهي مي شود. يك سر سه راهي نيز به مخزن دوم و سر ديگر به سمت ماسك تنفسي هدايت مي شود. ارتفاع ستون آب در مخازن به ترتيب برابر با فشار پايين و بالاي مورد نياز تنفس (5 و 20 سانتيمتر) در نظر گرفته شده است. باتوجه به اين كه فشار هدايت شده به سمت ماسك مستقل از فشار ايجاد شده توسط كمپرسور طراحي شده استو در صورت ايجاد فشار بالاتر توسط كمپرسور، فشار هدايت شده به سمت ماسك همچنان در محدوده 5 يا 20 سانتيمتر آب خواهد بود. دستگاه طوري طراحي شده است كه حجم هواي توليدي توسط كمپرسور بتواند متغير باشد و حجم وارد شده به ريه بيمار در فشار مد نظر از ماسك جريان يافته و باقيمانده حجم به صورت حباب هاي هوا از لوله هاي داخل مخزن خارج خواهند شد. علاوه بر استفاده درماني و بيمارستاني، با توسعه و انطباق اين دستگاه مي‌توان در مصارف‌ خانگي از قبيل درمان اختلال تنفسي در خواب و يا بيماري‌هاي تنفسي مزمن نيز از آن بهره جست.

اختراع ادعايي دستگاهي براي كاهش درد هنگام تزريق با سوزن مي باشد كه از نظريه فيزيولوژيك "كنترل دروازه هاي درد" كه يك فرايند طبيعي در بدن مي باشد استفاده كرده است. تزريق يكي از شايعترين مداخلات پزشكي است كه درد ناشي از آن هنوز به عنوان يكي از مشكلات لاينحل بهداشتي باقيمانده است. از طرف ديگر تزريق يكي از رايج ترين پروسيجرهاي دردناك براي كودكان مي باشد. چنين پروسيجري استرس آورترين جنبه بيماري، بستري و حتي ويزيت سرپايي براي كودكان است. كودكان اغلب از سرنگ مي ترسند و حتي به خاطر ترس از تزريقات، وجود درد خود را انكار مي كنند. در داندان پزشكي و روش هاي درماني پوست و زيبايي نيز به وفور از تزريق با استفاده از سوزن استفاده مي شود. استفاده از يك ماده بي حس كننده موضعي رايج ترين روش براي كنترل درد وارد كردن سوزن است. با اين وجود، بسته به حجم ماده بي حس كننده جذب شده توسط مخاط و ميزان سميت نسبي مواد تشكيل دهنده آن، ممكن است اين روش عوارض يا عوارض جانبي داشته باشد. علاوه بر اين، ژل ها و اسپري هاي بي حسي موضعي اغلب طعم بد دارند، كه براي بسياري از بيماران ناخوشايند است. دستگاه اختراعي شامل ماژول ترموالكتريك، موتور و وزنه لنگ، هيت سينك و فن، مدارهاي الكتريكي، باطري و مي باشد. عملكرد دستگاه با استفاده از تاثير لرزش و سرما بر روي اعصاب پوستي مي باشد كه توسط موتور و ماژول ترموالكتريك فراهم مي گردد. با ايجاد لرزش بين 20-40 ثانيه اي و اعمال سرماي در حدود 3-4 درجه سلسيوس با توجه به نظريه فيزيولوژيكي "كنترل دروازه هاي درد" بي حسي نسبي بدون هيچ عوارض جانبي و قابل بازگشت اتفاق مي افتد . دستگاه چندبارمصرف بوده و ارتباط بين پرستار و بيمار ايجاد شده و براي كودكاني كه فوبياي سوزن دارند امنيت رواني ايجاد كرده و اثرگذاري سريع دارد.

در مراكز ناباروري، آماده سازي مايع مني جهت جداسازي اسپرم هاي سالم (تحرك پيشرونده بيشتر و مورفولوژي طبيعي) صورت مي گيرد، كه يكي از مهمترين مراحل در تكنيك هاي لقاح آزمايشگاهي مي باشد و ميزان موفقيت به طور عمده وابسته به روش هاي آماده سازي و جداسازي اسپرم و انتخاب نوع اسپرمي است كه در طي اين تكنيك ها استفاده مي شود. قبل از استفاده از تكنيك هاي كمك توليد مثلي، نمونه مايع مني شخص نابارور بايد توسط محيط هاي خاصي شستشو داده شود و از طريق روش هاي جداسازي، اسپرم هاي طبيعي از غيرطبيعي و ساير سلول ها جدا گردند. بيشتر تكنيك هاي مورد استفاده؛ تكنيك هاي مبتني بر سانتريفيوژ هستند كه موجب آسيب به اسپرم و شكست فرايند لقاح برون تني مي شوند و بايد به دنبال بهبود روش هاي جداسازي بود. به طور كلي آن چه مشخص است روش هاي موجود چند مرحله اي، وقت گير و هزينه بر هستند و نياز به يك سيستم يكپارچه براي جداسازي وجود دارد.رفتار منحصر به فرد سيالات در مقياس كوچك حوزه جديدي از پژوهش هاي علمي ميان رشته اي را به مرحله آزمايشگاهي رسانده است. امروزه داشتن سيستمي با قابليت حمل، استفاده اندك از معرف ها، انجام بهتر واكنش ها و كاهش زمان آن ها باعث توجه محققين به طراحي سيستم هاي بر پايه ميكروفلوييديك شده است. اختراع ادعايي طراحي تراشه ميكروفلوئيديك براي جداسازي اسپرم هاي متحرك به صورت يك سيستم بسته و بدون نياز به پمپ تزريق مي باشد. جداسازي در كانال هاي ميكروفلوئيديك صورت گرفته و احتمال موفقيت تكنيك هاي كمك توليد مثلي را به ميزان قابل توجهي افزايش مي دهد. در تراشه هاي ميكروفلوييديك به دليل مقياس ميكرو، مواد و محيط هاي گران قيمت كمتر مورد نياز است. براي بيماراني كه با مشكل آزواسپرمي شديد مواجه هستند مناسب تر بوده و هم چنين روش هاي ميكروفلوئيديك از نظر سادگي، كاربرپسندي و سازگاري با طبيعت از ديگر روش ها كارآمدتر مي باشند.